در اصطلاح اندیشمندان علم اخلاق و فقه، اصرار آن است که گناه معینی را مکرر بجا آورد، بدون اینکه بعد از هر مرتبه پشیمان شده، توبه کند یا گناه از او به طور کلی زیاد سر زند و پیشه و عادت او گردیده باشد هرچند از انواع متعدد گناهان باشد.

بدون ترک گناه کار خیر فایده ای ندارد

کارهای خوب بدون پرهیز، ثمر نمی‌دهد. شما بهترین کارهای ممکن را هم انجام بدهید، اما اگر در کنارش گناه باشد تخریب می‌شود. کار خوب تخریب می‌شود.

یک کسانی هشت سال در حال جهاد بودند. حالا بگویید شصت سال. با وجود اینکه عمل خیلی قیمتی است و جزو اعمالی است که بسیار با ارزش است، اگر در کنارش گناه باشد، تخریب می‌شود.

یک صحابی خدمت حضرت صادق(علیه السلام) رسیده است. می‌گوید من به ایشان عرض کردم که «إنّی لاألقاکَ إلا فی السِّنین» من شما را سال به سال یا چند سال به چند سال می‌توانم ببینم، راهم خیلی دور است. امام تحت نظر هم بودند. معمولا 10 نوع مأمور از منزل امام مواظبت می‌کردند و رفت و آمد امام را تحت نظر داشتند.

عرض کرد من نمی‌توانم شما را دائما ببینم. «فَأخبِرنی بشیءٍ آخـُذ ُبِهِ» یک چیزی به من بفرمایید تا من آن را برای زندگیم دستور قرار بدهم. امام فرمود «اوصیکَ بِتقوی الله» من وصیت می‌کنم مراقب باشی گناه نکنی! هرچه گناه کنی موانع بزرگتر می‌شود، دیوار موانع قطورتر می‌شود.

«والوَرَع وَ الإجتِهاد» ورع یعنی پرهیز، اجتهاد یعنی کوشش؛ دائما کار خیر کن. و مراقب هم باش با گناه خرابش نکنی. این دو مورد، سرانجام به ثمر می‌رسد.

«وَ اعلَـَم أنهُ لا یَنفعُ إجتهادٌ لا وَرَع فیه» بدان کوشش‌هایی که همراهش پرهیز از گناه نیست سودی ندارد. اگر من نماز شب خواندم، اگر قرآن خواندم، اگر زیارتی رفتم، نماز جماعتی خواندم ولی بعد از آن گناه کردم، همه‌اش می‌سوزد.

امام باقر علیه السلام فرمودند : پدرم مرا نصیحت فرمود كه با احمق رفاقت نكن . چون دوست احمق می خواهد سود برساند ، ولی بجای آن ، ضرر می زند

2- بگو مگوی با زنان نامحرم (سخن گفتن اضافه با زنان نا محرم)

یَنِساءَ النَّبىِّ لَستنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَیْتنَّ فَلا تخْضعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطمَعَ الَّذِى فى قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَّعْرُوفاً (احزاب / 32)

اى همسران پیامبر! شما همچون یكى از زنان معمولى نیستید اگر تقوى پیشه كنید، بنابر این به گونه اى هوس انگیز سخن نگوئید كه بیماردلان در شما طمع كنند و سخن شایسته بگوئید.

در این آیه نخستین دستور در زمینه عفت صادر مى كند و مخصوصا به سراغ یك نكته باریك میرود تا مسائل دیگر در این رابطه خود بخود روشن گردد، می فرماید بنابر این به گونهاى هوسانگیز سخن نگوئید كه بیماردلان در شما طمع كنند فلا تخضعن بالقول فیطمع الذى فى قلبه مرض .

بلكه به هنگام سخن گفتن ، جدى و خشك و بطور معمولى سخن بگوئید، نه همچون زنان كم شخصیت كه سعى دارند با تعبیرات تحریك كننده كه گاه توام با ادا و اطوار مخصوصى است كه افراد شهوت ران را به فكر گناه مى افكند سخن بگوئید.

در پایان آیه دومین دستور را به این گونه شرح مى دهد: شما باید به صورت شایسته اى كه مورد رضاى خدا و پیامبر صلى اللّه علیه و آله و سلّم و توام با حق و عدالت باشد سخن بگوئید : و قلن قولا معروفا .

در حقیقت جمله لا تخضعن بالقول اشاره به كیفیت سخن گفتن دارد و جمله قلن قولا معروفا اشاره به محتواى سخن .

مفسران گفته اند: خداوند در این آیه شریفه، زنان را از خضوع در قول یعنى نازك كردن صدا به گونه اى كه مریض دلان را تحریك كند بازداشته و همسران پیامبر را از این كار نهى كرده است.[ شیخ طوسى، التبیان فی تفسیر القرآن، ج 8، ص 338، ناشر مكتب الاعلام الاسلامى و مجمع البیان، طبرسى، ج 8، ص 155، مۆسسه اعلمى، بیروت.]

گرچه ظاهر آیه شریفه خطاب به همسران پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله وسلم) است اما به آنان اختصاص ندارد بلكه نحوه ارتباط و سخن گفتن زن و مرد نامحرم را با یكدیگر بیان مى كند; چنان كه مفسر بزرگ اهل سنّت ابن كثیر مى گوید: «هذه آداب أمر الله تعالى بها نساء النبى(صلى الله علیه وآله وسلم) و نساء الامة تبع لهن فی ذلك»[ ابن كثیر، تفسیر القرآن العظیم، ج 3، ص 490، چاپ دارالمعرفة، بیروت، 4 جلدى]; این آدابى است كه خداوند به همسران پیامبر اكرم دستور داده است و زنان امت پیامبر در این دستور، تابع همسران پیامبرند.

خلاصه این كه هر چند اسلام با حضور زنان در جامعه مخالف نیست اما بسیار سفارش فرموده است كه این روابط، سالم بماند و با هوس رانى و شهوت انگیزى آلوده نشود.

3- بگو مگو با احمق

احمق ؛ كیست؟ نشانه های یك انسان احمق !!!!

معنای لغوی : احمق به كسی می گویند كه بدون فكر حرف بزند و در حرف زدن تامل ندارد كه آن كلام صحیح است یا نه؟

بدون توجه به صحت و بطلان آن ، حرف می زند .

احمق كسی كه از عقلش استفاده نمی كند در نتیجه به مرور زمان چراغ عقلش كم نور و ضعیف می شود .

در اصطـلاح اسلامی : احمق كسی كه بی دین و بی تقوا است ، چه در همه مسائل زندگی یا در بعضی از آن كه در همان مقدار هم احمق است ، كسی كه زندگی چند روزه دنیا نامشروع را بر زندگی دنیای مشروع سعادتمند اخروی ابدی ترجیح می دهد .

مفسران گفته اند: خداوند در این آیه شریفه، زنان را از خضوع در قول یعنى نازك كردن صدا به گونه اى كه مریض دلان را تحریك كند بازداشته و همسران پیامبر را از این كار نهى كرده است

حکایت حضرت عیسی...احمق کیست؟

حضرت عیسی(علیه السلام) با جمعی سخن می گفت ، فرمود:من بیماران را مداوا کردم؛به اذن خدا به آنها شفا دادم و مبتلایان به بیماری جُذام و زمین گیرها را به اذن خدا سلامتی دادم و به بالین مردگان آمدم و به اذن خدا آنها را زنده نمودم،ولی در مورد درمان«احمق» درمانده شدم و نتوانستم او را اصلاح نمایم.

شخصی پرسید:«ای پیامبر خدا!احمق کیست؟»

حضرت عیسی(علیه السلام) نشانه های احمق را چنین بیان کرد:

1- از خود راضی و خود پسند است؛ نظریـّه ی خود و رفتار خود را بالاتر از نظریّه و رفتار دیگران می داند.

2- او خود برترین است و همواره خود را حق به جانب می داند، وهیچگاه خود را ناحق جلوه نمی دهد؛ چنین فردی احمق است و تا این حالت را دارد ،چاره ای برای درمان او نیست.

نشانه های حماقت در روایات

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: أَلَا أُنَبِّئُكُمْ بِأَكْیَسِ الْكَیِّسِینَ وَأَحْمَقِ الْحُمَقَاءِ قَالُوا بَلَی یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ أَكْیَسُ الْكَیِّسِینَ مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ وَعَمِلَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ وَأَحْمَقُ الْحُمَقَاءِ مَنِ اتَّبَعَ نَفْسُهُ هَوَاهُ وَتَمَنَّی عَلَی اللَّهِ الْأَمَانِی

رسول خـدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: آیا به شما بگویم كه زیركترین و احمقترین، كیانند .

عرض كردند : بلی ، فرمودند : زیركترین انسانها ، كسی است كه خودش در دنیا به حساب اعمالش رسیدگی كند و به فكر آخـرتش باشد ، و احمق ترین انسان ها كسی است كه پـیرو خـواسته های (نامشروع) دلش باشد و در عین حال ، از خدا توقع امان از عذاب ، داشته باشد. (بحارالانوار ج67 ص69)

به هنگام سخن گفتن ، جدى و خشك و بطور معمولى سخن بگوئید، نه همچون زنان كم شخصیت كه سعى دارند با تعبیرات تحریك كننده كه گاه توام با ادا و اطوار مخصوصى است كه افراد شهوت ران را به فكر گناه مى افكند سخن بگوئید

رسول خـدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند : احمقترین مردم ، كسی است كه دنیا طلب (نامشروع) باشد . (بحارالا نوار ج74 ص94)

امیرالمۆمنین (علیه السلام) فرمودند: شادمانی به خـاطـر اقبال دنیا به انسان ، حماقت است . (غررالحكم ص142)

امیرالمۆمنین (علیه السلام) فرمودند: توقع بهشت رفتن ، بدون انجـام اعمال صالح ، حماقت است . (غررالحكم)

از امیرالمۆمنین (علیه السلام) پرسیدند : احمق كیست ? فرمود : كسی است كه فریب دنیا را بخورد ، در حالی كه نظاره گر ناپداری حالات آن است . (من لایحضره الفقیه ج4 ص381)

امیرالمۆمنین (علیه السلام) فرمودند: كسی كه خـود را عاقل ترین مردم بداند ، احمقترین مردم است . (غررالحكم ص77)

امیرالمۆمنین (علیه السلام) فرمودند : كسی كه بدون نیكی كردن ، طالب تشكر دیگران است وكار بد می كند و توقع پاداش كار خوب دارد ، احمقترین مردم است . (غررالحكم ص77)

امیرالمۆمنین (علیه السلام) فرمودند : كسی كه كار بدی را خودش انجام می دهد ودر عین حال ، دیگران را به خاطر آن كار سرزنش می كند ، احمقترین مردم است . (غررالحكم ص77)

امام باقر علیه السلام فرمودند : پدرم مرا نصیحت فرمود كه با احمق رفاقت نكن . چون دوست احمق می خواهد سود برساند ، ولی بجای آن ، ضرر می زند . (كشف الغمة ج2 ص81)

4- همنشینی با مردگان

عرضه داشتند یا رسول الله مردگان کیانند؟ حضرت فرمودند: انسان متمول بی دین و بی‌تقواست.

در کتاب شریف کافی نیز حدیثی نقل شده که خداوند متعال در مناجات موسی به او فرمود: ای موسی مرا در هیچ حال فراموش نکن که همانا فراموش کردن من دل را می‌میراند.

منابع :

کتب کافی ؛ ج‏4/ بحار الانوار/الخصال؛ ج‏2

بیانات حجت الاسلام جاودان

بیانات حجت الاسلام قرائتی
  

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: